Το παρακάτω αποτελεί άλλο ένα ακόμη μνημείο εργατοπατερισμού και γραφειοκρατίας !
Διαβάζοντάς το, αυτό που μπορεί κανείς/ία να σκεφτεί είναι «πότε θα τελειώσουμε με τα καθάρματα του συνδικαλισμού?»
Τίποτα κρυφό ! Ομως αυτά που λέγονται σε ανοιχτές συνεδριάσεις τριτοβάθμιων εργατικών οργανώσεων είναι συχνά πέρα από κάθε κίνημα, πέρα από κάθε λογική, λόγω του περιορισμένου ακροατηρίου.
Η ΑΔΕΔΥ έκανε συνεδρίαση την Παρασκευή 19 Φλεβάρη, συνεδρίαση της εκτελεστικής της επιτροπής και αποφάσισε να πραγματοποιήσει 24ωρη απεργία στις 9 Μαρτίου σε συνεργασία με τη ΓΣΕΕ και τους «επιστημονικούς φορείς» (δικηγόρους, μηχανικούς κλπ.)
Για να συμφωνηθεί κάλεσε όλους αυτούς τους φορείς σε κοινή σύσκεψη την Πέμπτη 25 Φλεβάρη.
Σε αυτήν την σύσκεψη, εμφανίστηκε η ΓΣΕΕ η οποία πρότεινε να μην γίνει απεργία στις 9 Μάρτη, αλλά ένα απογευματινό συλλαλητήριο της πλάκας, και να γίνει 48ωρη απεργία με την κατάθεση του ασφαλιστικού, όταν γίνει (κάπου μετά τις 20 Μάρτη). Αυτή η απόφαση της ΓΣΕΕ πάρθηκε στη συνεδρίαση της εκτελεστικής της ΓΣΕΕ στις 24 Φλεβάρη και ήταν η πρόταση του ΠΑΜΕ με την οποία συμφώνησε η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ.
Στην σύσκεψη λοιπόν της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 25 Φλεβάρη και μετά την τοποθέτηση-απόφαση της ΓΣΕΕ όλοι οι «επιστημονικοί φορείς» περιέργως συντάχθηκαν με την ΓΣΕΕ και έτσι η ΑΔΕΔΥ έμεινε μόνη της με την πρόταση για 24ωρη απεργία στις 9 Μάρτη.
Ετσι την επόμενη ημέρα Παρασκευή 26 Φλεβάρη συνεδρίασε η εκτελεστική επιτροπή της ΑΔΕΔΥ με μοναδικό θέμα να αποφασίσει αν θα κάνει μόνη της την απεργία στις 9 Μάρτη.
Τελικά η απόφαση της ΑΔΕΔΥ κατά πλειοψηφία είναι ότι δεν θα την κάνει την απεργία μόνη της.
ΑΡΑ αυτό που βάζουν μπροστά τα συνδικάτα είναι: Πανεργατικό συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ την Τέταρτη 9 Μαρτίου (η ΑΔΕΔΥ δεν το έχει αποφασίσει ακόμη) και 48ωρη απεργία ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ όταν κατατεθεί το ασφαλιστικό.
Η ουσία είναι ότι δεν έχουμε πανεργατική απεργία για τις 9 Μάρτη.
Προφανώς οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, μετά την επιτυχία της απεργίας 4 Φλεβάρη, φοβήθηκαν περισσότερο από την κυβέρνηση και προσπαθούν να περιορίσουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις πετώντας μιά υπόσχεση για 48ωρη απεργία με την κατάθεση του ασφαλιστικού στη βουλή, προφανώς γιατί τα σωματεία από κάτω πιέζουν.
Απλά πουλάνε βοήθεια στην κυβέρνηση που προσπαθεί απεγνωσμένα να σπάσει το αγωνιστικό μέτωπο ενάντια στο ασφαλιστικό. Και σε αυτήν την «βοήθεια» προς την κυβέρνηση δεν εξαιρείται το ΠΑΜΕ, όχι μόνο γιατί η πρόταση για αυτό το απεργιακό πρόγραμμα (να μην γίνει δηλαδή απεργία στις 9 Μαρτίου) ήταν δική του αλλά και γιατί την ίδια στιγμή με δική του πρόταση διαλύθηκαν τα μπλόκα των αγροτών.
Ταυτόχρονα, άλλες ομάδες εργαζομένων κινούνται:
- Oι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία έχουν αποφασίσει ότι θα προχωρήσουν σε 24ωρη απεργία το πρώτο δεκαήμερο του Μάρτη ανεξάρτητα από την ΑΔΕΔΥ.
- Στα ΜΜΕ η ομοσπονδία των Δημοσιογράφων (ΠΟΕΣΥ) αποφάσισε 48ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, μόλις κάνει τις συνεννοήσεις με τα σωματεία μέλη της χωρίς να περιμένει την κατάθεση του νομοσχεδίου.
- Οι εργαζόμενοι στην Cosco, ανέστειλαν τις κινητοποιήσεις που προγραμμάτιζαν για να ξεκινήσουν την Τρίτη 1 Μαρτίου, γιατί τους κάλεσαν σε συνάντηση την ίδια μέρα οι εργοδότες. Προγραμματίζουν για την Τετάρτη 2 Μαρτίου κινητοποίηση στο υπουργείο εργασίας γιατί έχουν συνάντηση, με προσυγκέντρωση στον Ηλεκτρικό Σταθμό Πειραιά στις 09:00 π.μ. και 10:00 π.μ. στη Ομόνοια.
Προσέξτε το θέμα με τους εργαζόμενους της Cosco, μετά από χρόνια καταστολής συνδικαλιστικών ελευθεριών και εργοδοτικής τρομοκρατίας, κατάφεραν να οργανώσουν ένα αγώνα που αφεντικά και συνδικαλιστικοί γραφειοκράτες προσπαθούν να καταστείλουν. Δεν είναι τυχαίο που απουσιάζει το ΠΑΜΕ, ούτε και η προσπάθεια να μαζέψουν ψηφίσματα συμπαράστασης που συναντάει βουλωμένα αυτιά και απροθυμία. Μετά από μεγάλη πίεση εξέδωσε μιά ανακοίνωση συμπαράστασης η ΓΣΕΕ την περασμένη βδομάδα, αλλά ουσιαστικά είναι μόνοι τους απέναντι στην εργοδοσία.
Ολα αυτά γίνονται για ένα απλό λόγο, συγκεκριμένοι εργατοπατέρες εξακολουθούν να επωφελούνται από την αντιπροσώπευση μέσω των εκλογών στα σωματεία και να πουλάνε υπηρεσίες σε κυβερνώντες και αφεντικά.
Τα εκτρώματα που σχηματίστηκαν σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κάποτε πρέπει να πέσουν και να ξαναστηθούν από οριζόντιες αντι-ιεραρχικές οργανώσεις εργαζομένων.
εργασιακό δελτίο 